Πολιτικό σύστημα και Σύστημα Πολιτικής Εξαπάτησης του λαού, ένα «δίλημμα» με δύο συνιστώσες-έννοιες ταυτόσημες και απόλυτα εναρμονισμένες με ρόλους της κάθε μιας απ’ αυτές απολύτως διακριτές. Και ο «κυρίαρχος» λαός πολιτογραφείται εξ ορισμού ως συνένοχος με τις πολιτικές – εκλογικές επιλογές του.
Μόνο που αυτός ο λαός, δεν είναι μόνο υποκείμενο συνενοχής. Είναι κατά μείζονα λόγο και αντικείμενο καταδυνάστευσης. Κανείς δε δικαιούται να του καταδεικνύει μόνο τη συνενοχή του.
Αντίθετα οφείλει ο καθένας να του αναγνωρίσει και το θυμό του, και την οργή, αλλά και την αγανάκτηση για τη μοίρα που του επιφυλάσσουν κάθε φορά οι «εκλεκτοί της καρδιάς» του.
Και οφείλει να το κάνει, όχι για να γανώνει προσωρινά μέσα σ’ αυτή την οργή την αντιπολιτευτική του φλυαρία, αλλά για να τη μετατρέπει σε όπλο αντίστασης και αποφασιστικής ανατροπής τόσο των πολιτικών, όσο και των ανδρεικέλων που τις εφαρμόζουν.
Η απόλυτα υποταγμένη στις επιλογές της παγκόσμιας διακυβέρνησης παρεούλα του Jeffrey,
- Καταστρέφει και αποδομεί τη χώρα.
- Ξεπουλά την εθνική κυριαρχία της.
- Εκποιεί την εδαφική ακεραιότητά της.
- Καταλύει το Σύνταγμα και κουρελιάζει κάθε έννοια Εθνικής αξιοπρέπειας.
- Θεσμοθετεί τον γενικευμένο κοινωνικό παροπλισμό.
- Δηλητηριάζει τις αξίες, τις παραδόσεις και την ίδια τη φυσιογνωμία αυτής της κοινωνίας.
- Ενοχοποιεί την ιστορική της ταυτότητα.
- Υλοποιεί το όραμα της γενικευμένης μπαχαλοποίησης των πάντων, με απώτερο στόχο να παραδώσει στις επόμενες γενιές, όχι μια κοινωνία ανθρώπων αλλά ένα κοινωνικό νεκροταφείο κωδικών, υποταγμένων, άχρωμων και άβουλων πιονέρων στα σχέδια των υπερεθνικών της αφεντικών...
Το νομοθετικό έργο του κοινοβουλίου της ντροπής, δεν αποτελεί απλά ένα άθροισμα επιμέρους πολιτικών που οφείλει κανείς να αντιπαλεύει με βάση τις ειδικότερες ιδεολογικοπολιτικές του προσεγγίσεις. Αποτελεί ένα σύνολο πολιτικών ανατροπών, που έχει βάλει στο στόχαστρο την ίδια την Ελληνική κοινωνία στο σύνολό της.
Και όλα δείχνουν πως το σύνολο του πολιτικού συστήματος, αυτή τη μεγάλη αλήθεια, είτε αδυνατεί να την κατανοήσει, είτε – και αυτό είναι το χειρότερο – ηθελημένα και σκόπιμα την προσπερνά.
Και να θυμάστε, ότι αυτή η κυβέρνηση των μεγάλων ενόχων, την κορυφαία της μάχη θα την δώσει προκειμένου να εξασφαλίσει την υπαγορευόμενη από τους νταβατζήδες στους οποίους έχει υποταχθεί, Συνταγματική μεταρρύθμιση. Εκεί το καταστροφικό της έργο θα έχει ολοκληρωθεί, και τότε πλέον θα καταστεί περιττή και άχρηστη ακόμα και για τα ίδια τα αφεντικά της.
Να θυμάστε, ότι,
- η μάχη της σημερινής κυβέρνησης που δίνει σήμερα, δεν είναι για περισσότερο η λιγότερο καπιταλισμό.
- η μάχη που δίνεται δεν είναι για μεγαλύτερα η μικρότερα μεροκάματα.
- η μάχη που δίνεται δεν είναι ούτε για το μέγεθος αλλά ούτε για το ονομαστικό εύρος των όποιων παροχών.
- η πραγματική μάχη που δίνεται σήμερα, στοχεύει στην απόλυτη καταβαράθρωση της κοινωνικής αξιοπρέπειας.
- στοχεύει στην απόλυτη εμπέδωση συνείδησης υποταγής και γενικευμένου ραγιαδισμού.
- στοχεύει στην ευρύτατη κοινωνικοποίηση της κατοχικής ιδέας.
- στοχεύει στην απόλυτη εξοικείωση της Ελληνικής κοινωνίας με την υπερεθνική ιδέα και το γιουσουφακισμό.
Στα πλαίσια αυτής της μεγάλης αλήθειας, η κυβέρνηση των νέων δικτατόρων του «νεοσοσιαλιστικού φιλελευθερισμού» νομοθετεί, και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του υποκλίνεται. Ο αντιπολιτευτικός λόγος δε στοχεύει πλέον στην ανατροπή των επικίνδυνων πολιτικών επιλογών, αλλά νομιμοποιεί μέσα από τις κραυγές του τα εφαρμοζόμενα.
Και ολοκληρώνω, παραθέτοντας το άρθρο 44, περί δημοψηφίσματος, το οποίο τόσες φορές έχει επικληθεί, απ' τους διάφορους "παρατρεχάμενους" βουλευτές, που τόσο πολύ κοροϊδεύουν τον λαό.
'Αρθρο 44: (Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, δημοψηφίσματα, διαγγέλματα)
1. Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Oι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Bουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Bουλής σε σύνοδο. Aν δεν υποβληθούν στη Bουλή μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολή τους, παύουν να ισχύουν στο εξής.*2. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου. (Σιγά μην καταφύγουν σε δημοψήφισμα)
Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών,(δηλ. 180 βουλευτές, μα καλά κοροϊδευόμαστε) ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Kανονισμός της Bουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Bουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο.
Aν νομοσχέδιο υπερψηφιστεί, η προθεσμία του άρθρου 42 παράγραφος 1 αρχίζει από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
*3. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε εντελώς εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να απευθύνει προς το Λαό διαγγέλματα, μετά από σύμφωνη γνώμη του Προέδρου της Kυβέρνησης. Tα διαγγέλματα προσυπογράφονται από τον Πρωθυπουργό και δημοσιεύονται στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου